Surinaams gala avond en de volgende dag dolfijnen

Surinaams gala avond en de volgende dag dolfijnen spotten in de Suriname rivier

Afgelopen week weer veel meegemaakt.
Vorige week zaterdag met de bovenbuurmeisjes: Maaike, Amber en Inge. Maaike liep stage bij een bedrijf in het kader van haar economiestudie, Amber ontwikkelde ontruimingsplannen, in geval er brand uitbrak bij diverse bedrijven, Inge deed zes maanden vrijwilligerswerk op een kinderdagverblijf en nog een stel stagiaires weer naar White Beach gegaan. Ik vond het heel gezellig om met andere studenten wat te gaan doen. We hebben heerlijk gerelaxt. Voetballen met de Surinaamse mannen durfden Maaike en ik niet aan want ze waren iets te fanatiek, ze schoten namelijk niet alleen op de bal maar ook de enkels werden flink geraakt.

's Avonds ben ik met Anne-Dienke naar een galafeest gegaan.''Enjoy Sing'' een Surinaams gemengd koor trad op. De leden bestonden uit studenten van de lerarenopleiding. Anne-Dienke had het voor elkaar gekregen dat we via Bongo Charlie naar binnen konden. Charlie speelt op de Bongo en heeft het koor bij de laatste liederen begeleid. De kwaliteit van het koor kon niet tippen aan Davanti maar we hebben wel genoten. Het koor zong van opera tot pop. Ze werden begeleid door een pianiste en een pianist die ook klarinet en saxofoon speelde. Ze sloten af met een kinderliedje: “Als ik een bami koop”. De dirigent heeft ook nog een solo weggegeven.

Zondag begon de dag al goed. We stonden op met regen en het bleef regenen. We wilden vandaag gaan varen over de Surinamerivier. Na kort overleg besloten we dit toch door te zetten. Ik heb het voor het eerst koud gehad overdag. Met onze handdoek om ons heen zaten we in het bootje. We zijn nog even langs het gezonken schip uit de Tweede Wereldoorlog gevaren en daarna op naar het Braamspunt. Bij het Braamspunt mondt de Surinamerivier uit in de oceaan. Er schijnen hier veel dolfijnen te zitten. Tijdens de boottocht op de rivier zagen wij vlakbij onze korjaal dolfijnen om ons heen zwemmen. Als jullie heel goed kijken zien jullie er vast eentje op de foto. We hebben aangemeerd bij een vissersdorpje. Ik was wel even geschrokken om te zien hoe die hutjes er van binnen uitzagen. De vissers waren wel heel vriendelijk. Ze vertelden ons dat ze door de weeks daar woonden om te vissen en in de weekenden naar huis gingen. De vissers kwamen bijna allemaal uit Frans Guyana en spraken dus geen Nederlands maar Frans of redelijk Engels.

Op mijn stage is het de afgelopen week weer erg goed gegaan. De kinderen zijn nu bezig hun maskers te schilderen. Volgende week maandag is het carnaval en dan is het de bedoeling dat ze hun masker opzetten. Ze luisteren steeds beter. De kinderen willen heel graag handvaardigheid doen en wanneer ze niet goed luisteren tijdens de les gaat dat niet door.
Ik heb van Annemarie Rom schrijfschriftjes gekregen. Echt een topper. De kinderen vonden het helemaal geweldig. Ze gingen er keurig voor zitten en het was doodstil. Je kon een speld horen vallen. De directrice vroeg of ik nog meer van die trucjes uit Nederland had. Ik ben benieuwd hoelang het gaat werken.

Dinsdagavond hebben we bij de familie van Leo gezeten. Het was de vooravond van een traditionele Surinaamse begrafenis. De oom van Leo, Cor, was vorige week woensdag overleden. Hij was met Imro de huisbaas mee naar Suriname gekomen omdat hij voordat hij ging sterven (hij was ernstig ziek) naar zijn geboorteland wilde gaan. De dag na het overlijden worden Surinamers naar het mortuarium gebracht. Vanwege de hitte kunnen lijken nooit thuis blijven. Wij zwaaiden iedere ochtend naar hem voordat we naar onze stage gingen. Leo had gevraagd of wij op de vooravond erbij kwamen zitten en mee naar de begrafenis wilden gaan. Vanaf de dag dat hij overleden was, kwamen er mensen langs en zaten ze voor het huis bij elkaar van 20.00 tot 22.00 uur wat vaak uitliep tot diep in de nacht. De avond voor de begrafenis werd er veel gebeden en gezongen. Er werden voornamelijk psalmen gezongen. Bij het uitschenken van het drinken lagen er doeken over de bekers. Deze doeken zorgden ervoor dat er geen boze geesten in de drank konden komen.
Woensdag zijn Susan en ik eerder weggegaan van de stageschool om de begrafenis mee te maken. Eerst werd oom Cor naar het huis van Leo gebracht zodat iedereen nog afscheid kon nemen. Er werd weer veel gezongen en gebeden. Het uitdragen van de kist naar de auto werd begeleid door een band met enorm veel tromgeroffel om de geesten te verdrijven. De band was er tijdens de begrafenis ook bij. Het was een hele mooie dienst. Een traditionele katholieke begrafenis, in drie talen: Sranan, Latijn en Nederlands. Tijdens de dienst werd er veel gezongen en gebeden. Voordat de kist begraven werd, dansten acht mannen met de kist op hun schouder naar de rustplaats op het kerkhof toe. Ik vond het erg bijzonder om mee te maken. Over acht dagen wordt de eerste rouwperiode afgesloten met een groot festijn, waarbij een band natuurlijk niet kan ontbreken.

Tan Bun,

Judith