De eerste dagen

De aankomst.....

Nog even over zaterdag ik vond het super gezellig. Jullie willen weten hoe het nu in Suriname is maar ik ga eerst even over de heenreis vertellen. Het begon al goed met een te zware koffer waar van alles uit moest, 39 kilo dat was dus 14 kilo teveel. Gelukkig hoefde ik alleen de schriften eruit te halen. Vervolgens handbagage gewogen ook teveel maar dat werd niet gecontroleerd, gelukkig.
Lekker gezellig met pa, ma, Lotte en Rob een heerlijke kop koffie gedronken. Daarna kwam Vinny ook nog even afscheid nemen en toen was het tijd om door de douane te gaan. Was ik op tijd door de douane en iets te laat om te boarden maakte dat toch niet uit want het vliegtuig had één uur vertraging. We hadden nu nog even tijd om met zijn allen te shoppen.

Het vliegen viel erg mee, de negen uur gingen snel voorbij. Lekker films gekeken en gezellig gekletst met zijn allen en muziek geluisterd. Dat Surinamers charmeurs zijn merkten we gelijk, een steward gaf al meteen zijn telefoonnummer en later hebben we achter in het vliegtuig met een paar lui enorm gelachen. Ze wilden direct een afspraak maken om het land te laten zien. Het uitzicht uit het vliegtuig was prachtig. De binnenlanden leken inderdaad wel broccolivelden. De Surinamerivier leek op een brede bochtige sloot vanuit de lucht.

Bij aankomst moesten we eerst heel lang in de rij staan om een formulier in te leveren en een stempel in ons paspoort te laten zetten voordat we de koffers mochten halen. Omdat we als een van de laatsten een stempel kregen hoefden we niet meer op de koffers te wachten.

We werden opgehaald door de oma van Illanith, een medestudentje. Dit was erg prettig. Ze had een bus voor ons geregeld waar al onze koffers in konden. De reis van het vliegveld naar Paramaribo was helaas in het donker dus we konden weinig zien onderweg. Daarna hebben we bij oma thuis gegeten. We kregen eerst een rondleiding door het huis, boven en beneden een keuken en een woonkamer en heel veel slaapkamers. Gasten kunnen gebruik maken van de keuken en de woonkamer beneden als ze niet onder water staan in de regentijd. We hebben heerlijke soep gekregen en bami. Het eten was erg lekker. Daarna zijn we naar huis gebracht en kregen we nog even een rondleiding van Leo, de broer van de huiseigenaar en onze overbuurman, over hoe de sleutels werken, enzo. Iedereen was heel slaperig en daarom waren we bijna alles de volgende morgen alweer vergeten.

Het was geweldig wakker worden. Uitzicht op palmbomen, gekleurde houten huisjes en een boerderij achter met heel veel dieren. ’s Morgens ben ik met de buurman even naar de supermarkt gegaan, ik was de eerste die al aangekleed was om boodschappen te doen. Later op die dag zijn we de stad ingegaan en hebben daar van alles gezien. We werden door een vrouw, aan wie we de weg vroegen, uitgenodigd om Roti te komen eten. Haar man wilde ons van alles laten zien in Paramaribo en omgeving. Erg lief.
In de stad hebben we ons als echte toeristen gedragen. We hadden fototoestellen mee en maakten overal foto’s van. We zijn naar het Onafhankelijkheidsplein geweest, de grote houten Sint Pieterskerk, die opgeknapt wordt, de moskee en de synagoge die naast elkaar staan. We hebben slippers gekocht en lekker op een terrasje aan de Surinamerivier gezeten. Het schip dat in de tweede wereldoorlog gezonken is was goed te zien.

Vandaag ben ik met Susan naar onze stageschool geweest. Het was nog een hele trip. Natuurlijk was het eerst een heel gedoe om de juiste bus te vinden en uit te vlooien waar je eruit moest. Heel grappig de bussen vertrekken pas als ze vol zijn en je belt waar je eruit wilt, haltes kennen ze niet overal en als je aankomt lopen wachten ze tot je er bent. Soms rijden ze naar je toe zodat je niet verder hoeft te lopen. We moesten met twee bussen, in het centrum moesten we overstappen op een ‘PSB’ bus waarvan we niet wisten waar we in konden stappen. Het is ons gelukt! We hebben twee en een half uur over de reis gedaan. Normaal doe je er driekwartier over.

De leerkrachten op de stageschool waren heel vriendelijk. We werden aan hen voorgesteld en kregen een rondleiding door de hele school. Maandag gaan we beginnen. We willen alleen nog even een uniform regelen, dit is niet verplicht maar wij vinden het wel leuk om net als de andere leerkrachten ook een uniform te dragen. Het is een armoedige school met weinig materialen. Ik ga les geven in klas 3, groep 5 en Susan in klas 1, groep 3.

Ik ben al gewend aan het klimaat en dat vind ik erg prettig. Ik kan 's avonds gewoon in een lange broek zitten en een blouse om niet gestoken te worden. De anderen verklaren me voor gek en zitten te puffen en te hijgen maar ik heb daar gelukkig geen last van.
Het is hier echt heerlijk warm zo'n 24 graden overdag. Ik heb nog geen regen meegemaakt. Ik heb wel medelijden met jullie ik hoorde dat in Nederland het weeralarm is afgegaan. Heel veel sterkte daar ik geniet weer verder van de zon.

Veel liefs,
Judith